Старобългарски речник
трѣбще
трѣбще
-а
ср
1. Езически храм, капище
аще бо кто вдтъ тѧ м(ѫ)ща раꙁѹмъ въ трѣ(б)щ() въꙁлежѧща. не съв(ѣс)тъ л емѹ немощнѹ сѫщѹ. съꙁ()ждетъ сѧ ѣс долѡжрътвънаѣ
Е
3б 1
с корене скопат елнъска трѣбшта. а съꙁъдат мѫеньскꙑ цръкъв
С
357. 18
2. Жертвеник, олтар
трѣбіште о(..)то естъ. стаа стꙑхъ попьрана сѫтъ. вьсѣкоѩ жрътвꙑ об(...) раꙁоренъ естъ
К
7а 21
црькꙑ раскопана. трѣбшта раꙁметана. свꙙтаꙗ свꙙтꙑхъ ꙁапърана
С
418.14
слꙑш бо то рее гда прносш даръ с на трѣбште. т тѹ помꙙнеш горѣ стоѧ ѹ трѣбшта
С
422.27—28
Изч
Е
К
С
Гр
εἰδωλεῖον σέβασμα
ϑυσιαστήριον
βωμός
трѣбште
Нвб
Ø