Старобългарски речник
трдьневьнъ 
трдьневьнъ -ꙑ прил 1. Тридневен, който съществува от три дни гь мо  богъ мо ... тꙑ въскрьсенмъ. въскръсень намъ понов. тꙑ трдневнааго гроба на ꙁем остав С 505.27— 28 2. Тридневен, ставащ на третия ден въстан боже сѫд ꙁем ... їѡна тр дн въ к҄тѣ пожвъ. трдневъно въскръсен го проображааше С 478.26—27 свꙙтааго оца нашего ї арꙿхеппа бꙑвꙿша костантн҄ѣ града. їѡанна ꙁлатоѹстааго. слово на трдꙿневно вьскрѣшень г нашего. въ понедѣлнкъ С 486.20—21 ѹмьръшхъ отъ вѣка стꙑхъ. вьскрьсѫ проповѣдаѭштꙙ. трдневно гне вьскрьсен С 471.5 Изч С Гр τριήμερος трдневънъ трдꙿневнь Нвб тридневен ОА ВА АК НТ ЕтМл БТР АР ЕА