Старобългарски речник
тещ 
тещ -текѫ -тееш несв 1. Тека, изтичам кръвь теааше рѣкам  съ пльтѭ. отъ блаженааго мѫенка С 103.27 око ѹбо вдꙙ л дѫбъ цвѣтьанъ. л стонкъ слно текѫштъ С 343.5 рѣкꙑ же прісно текѫштꙙ сташꙙ помръꙁъшꙙ С 90.9 Образно. ꙗко стоьнкъ прсно текꙑ ꙁатвор сꙙ С 277.1 2. Тичам, изтичвам, бягам, прибягвам тее же  прде къ смонѹ петрѹ. ꙇ къ дрѹгѹмѹ ѹенкѹ М Йо 20.2 З А ꙇ текъ нападе на вꙑѭ его  облобꙑꙁа  М Лк 15.20 З А СК ꙇ дрѹгꙑ ѹенкъ тее скорѣе петра. ꙇ прде прѣжде къ гробѹ М Йо 20.4А ѣще відѣаше татъ теааше съ німъ СП 49.18 мат же го ... текѫшт де плаѫшт сꙙ до стааго мѫжа. повѣдат мѹ своѭ бѣдѫ С 43.28 тѫ же вдѣвъ господінъ н҄вꙑ тоѧ. тее ꙁгънат ѭ С 218.2  ꙗко отъ желанꙗ къ юлꙗнї теаахѫ народ вьс С 3.8 жꙙтел҄ѣне же ов клцаахѫ ов теаахѫ вь слѣдъ влька С 43.25 въставъ же отъ молтвꙑ.  текъ нѣмь пѫтьмь прѣдъвар цѣсара С 194.5 кръв текꙑ αἱμορροῶν Кървящ воле ѹбо ште  кръв текѫшт ꙗꙁвѣ божꙗ тѣла съмѣш стскат ѭ С 457.7 кѹпьно тещ συντρέχω Тичам заедно, вървя дружно вьс съ радостѭ кѹпьно тьцѣмъ. вьс тъштьно прмѣмъ С 319.22—23 медомь текꙑ μελίρρυτος Изпускащ [който изпуска] мед пото вѣнꙑѧ капл҄ꙙ медомъ текѫштааго стонка раꙁорт хоштете С 388.18 прѣд тещ προτρέχω εἰς τὸ ἔμπροσϑεν Затека се, втурна се напред  прѣд текъ въꙁлѣꙁе на сѵкоморѭ. да вдтъ і. ѣко тѫдѣ хотѣаше мнѫт М Лк 19.4 З А сътвор҄енъ кон҄емъ тещ ἱππήλατος Направен за конна езда се пол҄е сътворено бѣ конемъ тешт С 90.6 М З А СК СП СЕ С Х Гр τρέχω ἀποτρέχω ἐπιτρέχω κατατρέχω προστρέχω προτρέχω συντρέχω καταφεύγω προσέρχομαι προσπίπτω ῥέω ἐπιρρέω δρομαῖος δρόμοις δρομεύς Нвб тека ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА Срв тичам ОА АК НТ Дюв ДА