Старобългарски речник
тельць 
тельць -а м Теле, юнец егда же снъ тво сь. ꙇꙁѣдꙑ твое мѣне съ любодѣцам прде. ꙁакла емѹ телецъ птомꙑ М Лк 15.30 З А СК ꙇ прведъше телецъ ѹптѣнꙑ ꙁаколте.  ѣдъше да веселмъ сѧ М Лк 15.23 З А СК не прмѫ отъ домѹ твоего телецъ. ні отъ стадъ твоіхъ коꙁелъ СП 49.9 тогда благоволіші жрътвѫ правьдѫ. въꙁношеньѣ въсесъжагаемаа. тогъда въꙁложетъ на олтаръ тво тельцѩ СП 50.21 блгввъꙶ. жрътвѫ аврамⷧѭ. подъ дѫбомь мамьбрскꙑмь. ꙇ телець мѧкокъ. ꙇ овенъ дръжмъ ꙁа рогъ СЕ 15b 6 тельць творт μοσχοποιέω Правя златен телец — според Библията идол, комуто се кланят евреите по време на Мойсеевото отсъствие кꙿто ѹбо понѹд ждовъ жрът велфегорѹ. л ... решт арѡнѹ. сътвор намъ богꙑ  телецъ творт С 127.14 М З А СК СП СЕ С Гр μόσχος телець телецъ Нвб телец остар диал ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА Срв теле ср телица ж Телчаров ФИ Телчарски ФИ СтИл,РЛФИ Телчека МИ ЙЗ,МИПир