Старобългарски речник
съповѣдат 
съповѣдат -съповѣдаѭ -съповѣдаш несв св 1. Разказвам, казвам, съобщавам оно же отъ пеал не могѫшт сповѣдат. съповѣдашꙙ же бѣшꙙ сь н҄еѭ пршьл С 44.9  пршъдъ съ корабьмъ блꙁъ воводꙑ.  съповѣдавъше мѹ вьса ꙗже слꙑшавъше отъ стааго савна С 152.11 ходвъш же  вдѣвъш достоновѣрьн отьц. т съповѣдашꙙ намъ ѹспѣха рад С 168.20  сърѣтꙿша цѣсара съповѣдаста мѹ вьсе же о свꙙтѣѣмь сак҄ С 198.24 вьлѣꙁъша же въ тьмнцѫ раꙁдрѣшста аб сѫштꙙѧ тѹ братѭ. ѧ нарѫшта. бꙑвъше же ꙗвьн съповѣдаѭшта С 212.9 двьно ѹдо т мамъ съповѣдат флеа С 224.21 въꙁꙿбънѫста  съповѣдаста дрѹгъ дрѹгѹ сьна того вдѣн С 536.16 сьповѣда мъ вьса бꙑвъшаꙗ С 538.11  аще хощеш ѣко на срѣдѫ ꙁвест  всѣ съповѣдат. не доволно м бѫдетꙿ врѣмѧ Р II 3.11 2. Описвам, излагам  се отъ многааго мало събравъ. псаню прѣдахъ. оставвъ съповѣдат.  же о вѣрѣ го трѹдꙑ С 301.26 слꙑшꙙ бо еуагг҄елста съповѣдаѭшта. ꙗже вь ван бꙑшꙙ хрстосомъ дѣлеса. о смокв С 343.15 3. Показвам, посочвам, изтъквам  помꙑ  въ свꙙтꙑ градꙿ прведе къ блаженкѹ л архепскѹпѹ  добротꙑ того съповѣдавъ. молꙗаше поставт  попа С 286.2  нѣм оскврьнвъ сꙙ большм того грѣхꙑ. онъ же то слꙑшавъ опеал сꙙ ꙁѣло.  молтъ го по вьрꙙжденю м (!). съповѣдат прѣльсть вьсѫ сотоннѫ С 525.8 Предсказвам. т тако алеѯандръ помлъа. пакꙑ же онѣмъ молꙙште сꙙ мѹ. ономѹ глагол҄ѫштѹ мѹ. тако ѹставхомъ  ѹстръмхомъ.  много облаѧ хъ.  о бѫдѫштхъ съповѣдаѧ мъ С 130.25 въставъ цѣлова хъ о прѣславьнѣѣмь ѹдес. съповѣдавъшемъ же мъ же сꙙ мъ събꙑ С 39.27 С Р Гр διηγέομαι ἀπαγγέλλω ἀναγγέλλω ἀνατίϑεμαι ὑφηγέομαι γνωρίζω сьповѣдат Нвб Срв [из]повядвам, [из]повядам ОА ВА НГер ЕтМл БТР РБЕ