Старобългарски речник
сънѣдень 
сънѣдень -ꙗ ср Храна, ядене, изяждане сокаѧ стѣшꙙ васъ сѫтъ. же сѫтъ раб ловѣьст. ꙗко въ дворѣхъ ꙁакалаѭтъ стѣ на сьнѣден ловѣкомъ. а не бѣсомъ С 116.4 страдавъше то тѣло. водамъ  ꙁвѣрьмъ  птцамъ прѣдахъ на сьнѣдень С 528.13—14 Изч С Гр μετάληψις βορά сьнѣдень сьнѣден Нвб снядение, снедание остар ВА