Старобългарски речник
съвѣдѣтел҄ьство 
съвѣдѣтел҄ьство -а ср Свидетелство за истинността на нещо, доказателство аште аꙁъ съвѣдѣтельствѹѭ о мьнѣ. съвѣдѣтельство мое нѣстъ стнъно М Йо 5.31 З А СК архере же  весь сънемъ. ꙇскаахѫ на са съвѣдѣтельства да  ѹбьѭтъ. ꙇ не обрѣтаахѫ М Мк 14.55 З мъноѕ бо лъже съвѣдѣтельствоваахѫ н҇нь. ꙇ не бѣахѫ равъна съвѣдѣтельства М Мк14.56 по сьвѣдѣтел҄ьствѣ владꙑьн҄. въ ровъ любодѣства  ѹбоства въпадъ С 526.20 лъже съвѣдѣтел҄ьство ψευδομαρτυρία Лъжесвидетелство, невярно доказателство архіере же  старці.  сьнемъ весь. скаахѫ лъжа сьвѣдѣтельства на са А Мт 26.59 прѣдъꙁводт съвѣдѣтел҄ьства προφέρω μαρτυρίαν Свидетелствам, привеждам примери прѣдьꙁводтъ съвѣдѣтел҄ьства творꙙштмъ. а не отъмештетъ сꙙ въпроса С 330. 30—331.1 М З А СК Б О Е С Гр μαρτυρία μαρτύριον сьвѣдѣтельство Нвб свидетелство ОА ВА НГер ЕтМл БТР АР ДА