Старобългарски речник
срамъ 
срамъ -а м Срам, чувство за вина да облѣгѫтъ сѩ въ стѹдъ ї въ срамъ СП 34.26 естъ бо дръꙁъ.  бесрама. н дѣвъства срамⷧѣѩ сѧ СЕ 88а 14 Позор, безчестие. тае аште облѫ марѭ. срамъ обьшть С 240.15—16 нъ мꙑ срамомъ тѣхъ самѣхъ хъ прѣдолѣн облмꙿ С 402.24 еже срамъ естъ  ѿкрът  на срѣдѫ ꙁвест Р II 4.10 Унижение, позор. въсъ денъ срамъ моі прѣдъ мнѫѭ естъ СП 43.16 СП СЕ С Р Гр ἐντροπή αἰσχύνη страмъ Нвб срам ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА