Старобългарски речник
ск҄н 
ск҄н -ѩ ж 1. Шатра, палатка сътвормъ тр скнѩ. тебѣ еднѫ  мосеові еднѫ. ꙇ л еднѫ М Мк 9.5 Срв.Лк 9.33 М З ї отърінѫ скініѭ селомьскѫ. село въ немьже въсел сѩ въ лвѣцѣхъ СП 77.60 2. Скиния, староеврейски походен храм във форма на шатра скнї же съвръш сѧ праваѣ. въ неже свѣтлнкъ  трапеꙁа.  прѣдложене хлѣбомъ Е 28б 16 см же тако съвръшеномъ. въ пръвѫѫ скнѫ. внѫ въхождахѫ ере. слѹжб съдѣваѫще Е 29а 12 М З Е СП От гр σκηνή скініꙗ Нвб скиния остар. ВА