Старобългарски речник
саѹлъ 
саѹлъ -а м ЛИ Саул — първият израилски цар [1020—965 г.] според Стария завет [1Цар. гл. 8—31] і въꙁвѣсті саѹлѹ  рее емѹ СП 51.1 н саѹлъ пръвꙑ поноввꙑ цѣсарскꙑ вѣньць н даудъ рогомъ ꙗвьнꙑ достонъ цѣсаръствю нареенъ С 238.16  ꙿто пае на добротворꙙштааго подвжеш сꙙ. акꙑ саѹлъ даудомъ помагаѧ. а тобоѭ поспѣшамъ. пае сꙙ на ꙁавсть строꙗꙗше С 389.17 СП С Гр Σαούλ От евр ̣Sa’ūl