Старобългарски речник
ровъ 
ровъ -а м 1. Ров, яма повелѣ аурлꙗнъ отрѣшт паула. ї скопат ровъ въ ꙁем девꙙт лакътъ.  прнест дръва  огн҄ь  жешт въ ровѣ С 5.9,11 аурлꙗнъ повелѣ лѣшт (!) ꙗ ꙁдрова.  въ темꙿнцѫ въврѣшт С 6.23 повелѣ анупатъ прнест врѣтште.  вьсадт  вь н҄е.  скопат ровъ С 112.4 како може агг҄елъ амбакѹма сьвест на ровъ льв.  пакꙑ вьꙁвест С 502.4 Образно. ї въꙁведе мѩ отъ рова стⷬ҇і. ї отъ бръньѣ тімѣна. ї постав на камні ноѕѣ моі СП 39.3 по сьвѣдѣтел҄ствѣ владꙑьн҄. въ ровъ любодѣства  ѹбоства въпадъ С 526.21 2. Бездна, преизподня, ад положішѩ мѩ въ ровѣ прѣісподьнімь. въ темьнꙑхъ въ сѣн съмрътьнѣ СП 87.7 Срв. С478.22 бже моі не прѣмлъі отъ мене. еда когда прѣмлъіші отъ мене.  ѹподоблѫ сѩ съ ніꙁъходѩштім въ ровъ СП 27.1 гь въꙁведе отъ ада дшѫ моѭ. спаслъ мѩ есі отъ ніꙁъходѩштіхъ въ ровъ СП 29.4 прімѣненъ бꙑхъ съ ніꙁъходѩштімі въ ровъ. бꙑхъ ѣко ловѣкъ бес помошті ѹ мрътвꙑхъ свободь СП 87.5 3. Изкоп, основа [на сграда] въ дномъ же прѣбꙑваѧ лѣтѣ. прѣжде скопаньꙗ ровомъ. ѹ манастꙑра стааго събрашꙙ сꙙ народ мноꙁ С 568.2 СП С Гр βόϑρος ὄρυγμα λάκκος βάραϑρον Нвб ров ОА ВА НГер ЕтМл БТР АР ДА Срв ровина, ровиняк, ровище диал ДА Ровот МИ БМС Ровище МИ ГХ,МИМ Ровци МИ АП,ПСС Ровлака МИ ЙЗ,МИПан Ровините МИ Ровиняка МИ ЙЗ,МИПир