Старобългарски речник
рмьскъ 
рмьскъ -ꙑ прил 1. Римски, който се отнася до Рим обрѣтене еⷭ҇нъⷯ҇ мощ стааⷢ҇ клмента папежа рмска А 141b 6—7 памѧтъ ... лъвѹ. папежѹ рмъскѹ Е 4б 18 поставьнъ бꙑстъ патрархъ. стѣ бж цръкв рмьстѣ С 119.18 цѣсарьствѹѭштѹ дек҄ю. рмьстѣ власт ... посъла по вьсемѹ цѣсарьствѹ свомѹ. ꙗкоже вьсꙙ нарцаѭштꙙѧ мꙙ хрсостово. првлѣшт на скврънноꙗден С 174.11—12 2. Латински, който се отнася до латински език бѣ же  напсане напсано надъ нмъ. кънгам елнъскам  рмъскам. ꙇ еврескам. сь естъ цсръ юдескъ М Лк 23.38 З А СК въ то врѣмꙙ ѹпраꙁнвъ сꙙ отъ дѣла цра. прѣпсахъ протлъковавъ отъ рѹмъска ѧꙁꙑка (ѧꙁꙑка) на гръескъ С 144.25 рмьскъ градъ [ἡ πόλις] ῾Ρώμη Рим тъ пръвꙑ цѣсарьствова въ рмьстѣ градѣ.  кѹмрꙙ отъврьже С 186.10—11 тъгда ѹбо ѹставъ ѹставшꙙ да  къснꙙтнѣ града епскѹпъ. то жде старѣшнъство да матъ  тѫ жде ьсть. ѭже  рмъска града епскѹпъ С 202.26 М З А СК Е С Гр [τῆς] ῾Ρώμης τῶν ῾Ρωμαίων ῥωμαϊκός рмъскъ рѹмъскъ Нвб римски ОА ВА ЕтМл БТР АР римлянски ДА Срв Римската галерия МИ ГХ,МИМ Римлянски пат МИ ВП,ТО Римски ФИ СтИл,РЛФИ