Старобългарски речник
расѣдат сѧ 
расѣдат сѧ -расѣдаѭ сѧ -расѣдаш сѧ несв Пукам се, пръскам се, разпадам се же бо  вдѣ га посрѣдѹ всꙙшта.  вьсь мръ трꙙсѫштъ сꙙ страхомь.  слъньце лютоѭ покрꙑвамо сꙙ жел҄еѭ ... камен расѣдамо сꙙ С 426.25 се бо ѹже ꙁмьрѫтъ. въꙁдѹнѫ же на н҄ꙙ правьднкъ.  падъше прѣдъ ногама го расѣдашꙙ сꙙ С 230.3—4 Образно.  расѣдаѧ сꙙ ꙗростѭ съпадааше съ прѣстола. неловѣьстѣ повелѣваѧ наност на н҄ь мѫкꙑ С 109.6—7 Изч С Гр ῤήγνυμαι διαρρήγνυμαι διαπίμπραμαι Нвб разсядам се, разседна се Дюв НГер ЕтМл БТР Срв разсед и разседвам ДА