Старобългарски речник
расхꙑщат
расхꙑщат
-расхꙑщаѭ
-расхꙑщаш
несв
Грабя, разграбвам, ограбвам
расхꙑштахѫ і вьсі мімоходѩшті пѫтемь
СП
88.42
Образно.
въꙁвратілъ нꙑ есі въспѩтъ прі враѕѣхъ нашіхъ. ї ненавідѩщеі насъ расхꙑщаахѫ себѣ
СП
43.11
Прич. сег. деят. като същ.
расхꙑщаѭще
м
мн
οἱ διαρπάζοντες
Грабителите; тези, които ограбват
гі къто подобенъ тебѣ. їꙁбавлѣѩ ... ї нща і ѹбога отъ расхꙑщаѭщіхъ і
СП
34.10
Срв.С
329.25—26
Изч
СП
С
Гр
διαρπάζω
расхꙑштат
Нвб
Срв
разхищавам, разхитя
ОА
ВА
БТР
АР