Старобългарски речник
растръгнѫт
растръгнѫт
-растръгнѫ
-растръгнеш
св
1. Разкъсам, направя на късове, на части
не дадте стаго псомъ. н помѣтате бсьръ вашхъ прѣдъ свньѣм. да не поперѫтъ хъ ногам свом. ꙇ вращьше сѧ растръгнѫтъ вꙑ
М
Мт 7.6
З
А
ѹклонвѣ сꙙ отъ сего пѫт. да не сьрѣтена бѫдевѣ сверѣпꙑм ѩꙁꙑкꙑ. пастꙋха бо ѹбшꙙ. овьцꙙ растрьгнѫшꙙ
С
472.13
2. Разкъсам, разбия
растръгнѣмъ ѫꙁꙑ іхъ ї отъвръꙁѣмъ отъ насъ го іхъ
СП
2.3
Срв.
Е21а 5
Образно.
ѫꙁꙑ съмрьтьнꙑѧ растрьгнѫвъ. н же вьскрѣслъ. пленцꙙ нашхъ грѣховъ раꙁдрѣшвъ
С
493.24
съпастелю вьнеꙁаапъ растрьгнѫвъшѹ вьсе адово рѣво
С
498.23
3.
Прен. Прекъсна, накарам да пресекне
тꙑ растръже істоьнікꙑ потокꙑ
СП
73.15
М
З
А
Е
СП
С
Гр
διαρρήγνυμι
ῥήγνυμι
растрьгнѫт
Нвб
разтръгна, разтръгвам
ОА
ВА
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР