Старобългарски речник
растоꙗт
растоꙗт
-растоѭ
-растош
несв
1. Отдалечен съм, отстоя на известно растояние
стъ же въ прѣгꙑн҄ѣхъ мѣсто то. вь непрѣходънꙑхъ горахъ. растоѧ отъ града попршть етꙑрь
С
26.21
глагол҄ꙗте кꙿде жветъ въ градѣ. л въ вьс. градѹ мꙙ вьсі. колко растоѧтъ междѹ собоѭ
С
46.4
2. Намирам се, стоя
нъ грѣс ваш растоѧтъ посрѣдѹ насъ ба
С
135.19—20
Изч
С
Гр
ἀπέχω
ἀφίσταμαι
διίστημι
Нвб
Срв
стоя, [от]стоя
ОА
ВА
НТ
НГер
ЕтМл
БТР
АР