Старобългарски речник
распьрѣт сѧ
распьрѣт сѧ
-распьрѭ сѧ
-распьрш сѧ
св
Подложа на съмнение, поколебая се
аште бо бꙑ пршълъ не бꙑ распьрѣлъ сꙙ. аште не бꙑ распьрѣлъ сꙙ не бꙑ обскалъ. аште не бꙑ обскалъ не бꙑ тако вѣровалъ
С
499.2, 3
Изч
С
Гр
ἀμφισβητέω
ἀμφιβάλλω
Нвб
Ø