Старобългарски речник
раꙁвѣ 
раꙁвѣ нареч предл I. Наречие. За логическо уточняване: освен, единствено, само правь сълъга. несоже штѹжда сътвор. наѹенꙗ отьца твого дꙗвола. не можеш бо нкогоже отътръгнѫт. раꙁвѣ лъжеѭ С 2.12 глагола мѹ паулъ. нѣстъ м льꙁѣ намо т раꙁвѣ сьде С 170.22 нъ же нктоже не бѣаше мѹ ꙁвѣстенъ. раꙁвѣ сею о мѫен С 210.12  отътолѣ мльат наꙙ въ хꙑꙁнѣ. н въ црькъве прходꙙ. н къ комѹже съпроста глагол҄ꙙ. раꙁвѣ къ слѹжꙙштꙋѹмѹ мѹ С 288.8 нколже се ѧꙁ ꙁвраѹмѣ бꙑват. роꙁвѣ въ врѣмена стꙑхъ апⷭ҇лъ С 556.29 така ѹста рее кꙑм шарꙑ коѭ вештѭ. не нкоѭже л раꙁвѣ добротоѭ дноѭ.  кротостѭ  сьмѣренмъ С 382.1 II. предл род При означаване на една част, която е изключение от цялото: освен, с изключение на ѣдѫщхъ же бѣ мѫжъ. ѣко пѧть тꙑсѫщь. раꙁвѣ женъ  дѣте М Мт 14.21 З, А, СК. Срв.Мт. 15.38 М З А СК ꙇ рее емѹ кънжънкъ добрѣ ѹтелю въ істнѫ рее. ѣко еднъ естъ. ꙇ нѣстъ ного раꙁвѣ его М Мк 12.32 З А ꙇ ꙁабꙑшѧ вьꙁѧт хлѣбꙑ. ꙇ раꙁвѣ едного хлѣба не мѣахѫ съ собоѭ въ корабл М Мк 8.14 З бь моі непороенъ пѫтъ его ... ꙁащітънікъ естъ въсѣмъ ѹпъваѭщмъ на нъ. ѣко кото бъ раꙁвѣ гѣ СП 17.31 ꙁ ѫтробꙑ матере моѧ кръстꙗнъ смъ.  ного ба не ꙁнаѭ раꙁвѣ га мого їс хса С 117.29 ного съсѫда ьстънꙑ отье не мамъ. раꙁвѣ сьребрънааго блюда. же  посълала госпожда велкаꙗ съ кѹцѭ С 120.29  велкъ дьнь  праꙁдьнкꙑ съ отьц сътворвѣ. ꙗко нсоже брашна не мавѣ сьде. раꙁвѣ мелагр схъ С 290.7 а нсоже не вѣстъ раꙁвѣ тебе мꙿже жена мѹ с С 366.6 Освен за, освен поради, освен заради. аꙁъ же глѭ вамъ. ѣко вьсѣкъ пѹштаѩ женѫ своѭ раꙁвѣ словесе любодѣнааго. твортъ ѭ прѣлюб  [!] дѣат М Мт 5.32 З Срв.Мт 19.9 М, ЗI, А;К 2b 10 раꙁвѣ ... тъьѭ εἰ μὴ ... μόνον Освен само  вдѣвъ смокве прде кꙿ н҄е.  нсоже обрѣте на н҄е раꙁвѣ лств тььѭ С 343.26 М З А СК Е СП К С Гр χωρίς εἰ μή μὴ ἑπί ἤ πλήν ἐκτός παρεκτός роꙁвѣ Нвб разве нареч остар ВА НГер РРОДД