Старобългарски речник
раꙁвращат 
раꙁвращат -раꙁвращаѭ -раꙁвращаш несв 1. Подстрекавам, отклонявам от правилния път, бунтувам наѧсѧ же на нь вадт глѭште. сего обрѣтомъ. раꙁвраштаѭшта ѩꙁꙑкъ нашъ. ꙇ въꙁбранѣѭшта даѣт кесаров дань М Лк 23.2 З првѣсте м лка сего. ѣко раꙁвращаѭща люд М Лк 23.14 З он же крѣплѣахѫ сѧ глѭще. ѣко раꙁвраштаатъ люд ѹѧ по вьсе юде М Лк 23.5 З 2. Прен. Развращавам, покварявам  обрѣтъ плѣвьнцѫ отвръстѫ. въско вь н҄ѫ  съ препостомъ. же раꙁвраштааше дѹшѫ го С 196.18 М З С Гр διαστρέφω ἀποστρέφω ἀνασείω раꙁвраштат Нвб Срв развращам диал НГер ДА развращавам, развратявам ОА ВА АК НГер ЕтМл БТР АР ДА