Старобългарски речник
пѧтꙑ 
пѧтꙑ числ ред Пети, който е на пето място по ред аꙁъ бо днъ сѣждѫ сьде. пꙙтьі дьнь не вькѹшаѧ брашно С 170.8 пѧтꙑ на десѧте πεντεκαιδέκατος Петнадесети въ пѧтое на десѧте лѣто. владꙑъства тверѣ к҄есарѣ. обладаѭштѹ понтьскѹмѹ платѹ юдѣеѭ. ꙇ етврътовластъствѹѭштѹ галлѣеѭ родѹ М Лк 3.1 З А Б Изч М З А Б С Гр πέντε Нвб пети ОА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА