Старобългарски речник
пьрѣнь 
пьрѣнь -ꙗ ср Прение, спор, полемика облен же сце нераꙁѹмьньнꙑ съпаса нашего богомь. прѣмлькошꙙ отъ пьрѣнꙗ. ꙁатвореномъ бꙑвъшемъ ѹстомъ хъ стноѭ С 331.19 Възражение в спор. нꙿсоже не ѹспѣвъше пръвꙑмъ вашімъ пьрѣнмъ. послѹшате мене  пожьрѣте велкѹѹмѹ раклѹ С 177.23 Изч С Гр ἀντιλογία φιλονεικία [вар. ὁμολογία] пьрѣн Нвб Срв прение остар ОА ВА ЕтМл БТР АР РБЕ