Старобългарски речник
прѣстрадат 
прѣстрадат -прѣстраждѫ -прѣстраждеш св Претърпя, изтърпя, понеса онъ же рее ко двно дѣло наде на жть. стѹжꙿде съмрьтьнѹѹмѹ стьствѹ. ав сꙙ твар. ко. же васъ рад прѣстрадахъ. же васъ раді прѣдрадахъ (!)  сътрьпѣхъ. да васъ съпасѫ С 475.28, 29 се прѣстрада да нꙑ отъ неправдꙑ работꙑ ꙁьметъ.  отъ неьстꙗ ꙁбавтъ. сего рад сътрьпѣ пострадат пльтьѭ С 480.11 въсадꙑ стꙑ сво дхъ. того рад бо  въ пльть облѣе сꙙ.  распꙙть на крьстѣ вол҄еѭ прѣстрада С 535.28 Изч С Гр ὑπομένω Нвб престрадам ОА