Старобългарски речник

прѣлюбодѣнъ

прѣлюбодѣнъ -ꙑ прил слово прѣлюбодѣно λόγος πορνείας Причина, свързана с някакво прелюбодеяние; прелюбодеен предлог глѭ же вамъ. ѣко же аще пѹсттъ женѫ своѭ. раꙁвѣ словесе прѣлюбодѣна. твортъ ѭ прѣлюбꙑ творт М Мт 19.9 Изч М А Нвб прелюбодеен остар ОА ЕтМл АР