Старобългарски речник
прѣт 
прѣт -прѣдѫ -прѣдеш св 1. Премина от едно място на друго, прехвърля се реете горѣ се прѣ()д отъ сѫдѣ тамо. ꙇ прѣдетъ М Мт 17.20А ꙇ рее ꙇмъ. прѣꙇдѣмъ на онъ полъ еꙁера. ꙇ прѣѣдѫ З Лк 8.22А дрѹгꙑѧ же прѣт хотꙙштꙙ въꙁбранꙗахѫ мъ С 53.6 Прекося, прекрача. ꙇ прѣшьдъ тѫдѣ вдѣ ꙇна дъва братра. ꙇѣкова ꙁеведеова. ꙇоана брата емѹ. въ кораб съ ꙁеведеомь оцемь ею. ꙁавѧꙁаѭшта мрѣжѧ своѩ. ꙇ въꙁъва ѣ З Мт 4.21 А СК прѣдѣлъ полож егоже не прѣідѫтъ. н обратѩтъ сѩ покрꙑтъ ꙁемлѩ СП 103.9 беꙁдъна беꙁдънѫ пріꙁꙑваетъ въ гласъ хлѩбеі твоіхъ. въсѩ вꙑсотꙑ твоѩ  влънꙑ твоѩ по мнѣ прѣідѫ СП 41.8 прѣшедъ же ордана вдѣхъ ꙁемѭ до нꙑн҄ѣшьнꙗго С 128.13  прѣшедъшѹ антѹпатѹ рундак҄ь рѣкѫ. ꙁдошꙙ протвѫ мѹ С 117.1 Премина у другиго, премина в нечие друго владение. тебѣ дамъ ꙁемлѭ ханаановѫ ...  прѣідѫ отъ ѩꙁꙑка вь ѩꙁꙑкъ СП 104.13 облажене бо то на нꙑ прѣдетъ С 506.11 Надмина, надхвърля привичните норми за нещо. отъ дѣвꙑ ꙁде їс. велко ѹдо бракъ прѣт С 428.13 а  отъ гроба  сходъ прѣдетъ вьсего помꙑсла С 501.17 Прен.Премина, приобщя се [към друго изповедание]. обратте сꙙ къ гѹ нашемѹ їс хсѹ.  вьсѣхъ васъ благꙑхъ насꙑттъ. ѹꙙштѹ же мꙋ схъ ... на съпасъно прѣт сповѣдан С 29.26 2. Отмина, отдалеча се, замина, отида другаде  се весь градъ ꙁдѫ протвѫ св. ꙇ вдѣвъше  молшѧ. да б прѣшелъ отъ прѣдѣлъ хъ М Мт 8.34 З А СК ꙇ бꙑстъ егда съконьа съ словеса с. прѣіде отъ галлеѩ. ꙇ прде въ прѣдѣлꙑ юдескꙑ. об онъ полъ оръдана М Мт 19.1 ЗI ꙇ прѣшьдъ мало паде нцъ молѧ сѧ  глѧ М Мт 26.39 З, А, СК. Срв.Мк 14.35 М З ꙇ абье оставльша мрѣжѧ своѩ по немь дете. ꙇ прѣшедъ отъ тѫдѹ ѹꙁьрѣ ѣкова ꙁеведеова М Мк 1.19 З 3. Прен. Премина от едно състояние в друго слѹшаѩ словесе моего.  вѣрѫ емлѧ посълавъшюмѹ мѧ. ꙇматъ жвота вѣънааго. ꙇ на сѫдъ не прдетъ. нъ прѣдетъ отъ съмрът въ жвотъ М Йо 5.24 З А прѣжде же праꙁдьнка пасцѣ. вѣдꙑ с ѣко прде емѹ годна. да прѣдетъ отъ мра сего къ отцю. вьꙁлюбль своѩ сѫщѧѩ во вьсемь мрѣ. до коньца вьꙁлюб ѩ М Йо 13.1 З СК Прен.Загубя валидността си, премина, изчезна. нбо ꙇ ꙁемл҄ѣ ммо ꙇдетъ. а словеса моѣ не ꙇмѫтъ прѣꙇт З Лк 21.33 слꙑші  проповѣждь. бжіѣ вельѣ юдеса ... како древьнѣа прѣідѫ. како новаа процвсѧ К 13b 4 Срв. С450.12 Прен.Мина, прехвърля се на друга тема, заговоря за друго. како бе сѫмьнѣнꙗ къ мѫеню прстѫпшꙙ. се ѹбо да прѣтръгъше на мѫенкꙑ прѣдемъ С 55.19 4. Измина [път, разстояние] мънѣвъша же  въ дрѹжінѣ сѫщь. прѣдосте дьн пѫть.  скаашете же его. въ рожден  въ ꙁнані А Лк 2.44 5. За време — измина врѣмен же прѣшедъшѹ. рее богъ. не добро стъ бꙑт ловѣкѹ дꙿномѹ С 8.30 ꙗко дьвѣма асома прѣшедъшема С 118.17—18 прѣшъдъшема же дьвѣма лѣтома по съконьан свꙙтааго С 217.23—24 прѣдетъ аша отъ кого παρέρχεται τὸ ποτήριον ἀπό τινος Отмине, размине се неприятност, опасност, страдание от някого ое. аште како естъ. да прѣдетъ ѣша с отъ мене СЕ 47а 7 М З А СК Б СП СЕ К С Гр διέρχομαι παρέρχομαι ἔρχομαι ὑπέρχομαι προέρχομαι ἐπανέρχομαι ὑπερέρχομαι ἀπέρχομαι διαβαίνω μεταβαίνω ὑπερβαίνω προβαίνω προβαίνω ὀλίγον ἀνάγομαι διαπεράω προπεράω περάω μεταβάλλομαι διατρέχω διαγίγνομαι μέτειμι [ἰέναι] μεταίρω прѣіт прѣꙇт Нвб преида остар диал ВА НТ Дюв НГер ЕтМл ДА