Старобългарски речник
прѣдъсѣст 
прѣдъсѣст -прѣдъсѧдѫ -прѣдъсѧдеш св Седна пред народа, за да раздавам правосъдие на ѹтрꙗ же прѣдъсѣдъ магнъ. повелѣ првест стааго нсѭ С 46.17 бꙑвъшѹ же таковѹѹмѹ дьн. вь н҄ьже прѣдъсѣдъ анупатъ въ народѣ. повелѣ првест рабꙑ хсовꙑ на сѫдште С 99.3—4 прѣдьсѣдъше же. масра.  сро.  марнс. тр старѣшнꙑ вльшъскꙑ. на въпрашан стѹю С 258.20 Изч С Гр προκαϑίζω прѣдьсѣст Нвб Срв преседя, поседя