Старобългарски речник
прошбат сѧ
прошбат сѧ
-прошбаѭ сѧ
-прошбаш сѧ
несв
За растение — пускам листа, разлиствам се
вдте смоковьнцѫ вьсѣ дрѣва. егда прошбаѭтъ сѧ юже вдѧще о себѣ вѣсте ѣко юже блꙁъ жѧтва естъ
М
Лк 21.30
Изч
М
З
Гр
προβάλλω
Нвб
Ø