Старобългарски речник
	прошбат сѧ 
	
		прошбат сѧ
		
			-прошбаѭ сѧ
			-прошбаш сѧ
			несв
		
	
	
		За растение — пускам листа, разлиствам се
		
			вдте смоковьнцѫ  вьсѣ дрѣва. егда прошбаѭтъ сѧ юже вдѧще о себѣ вѣсте ѣко юже блꙁъ жѧтва естъ
			
				М
				Лк 21.30
			
		
	
	
		Изч
		
			М
		
		
			З
		
	
	
		Гр
		προβάλλω
	
	
		Нвб
		Ø
	
	