Старобългарски речник
просꙑпат сѧ 
просꙑпат сѧ -просꙑплѭ сѧ -просꙑпл҄еш сѧ св Посипя се, разстеля се, разпростра се [образно] тъма же  мракъ. на анупата  на поганꙑѧ просꙑпа сꙙ. ꙗкоже отъ страха ѹмꙿ погѹбт анꙿтѹпатѹ С 110.19 Изч С Гр ἐκχέομαι Нвб Вж. при просꙑпат