Старобългарски речник
прославт 
прославт -прославлѭ -прославш св 1. Прославя, възвелича, възхваля [Бога] вдѣвъше же народ юдшѧ сѧ  прославшѧ ба. давъшааго власть такѫ лвкомъ М Мт 9.8 З А СК вдѣвъ же сътьнкъ бꙑвъшее прослав ба глѧ. въ істнѫ лвк сь правьдьнь бѣ М Лк 23.47 З А ꙇ въꙁведе с о сво на нбо  рее. оте прде годна. прослав сна своего. да  снъ тво прославтъ тѧ М Йо 17.1 З А кѹплен бо есте цаноѫ. прославте же ба въ тѣлесехъ вашхъ.  въ дсѣхъ вашхъ. ѣже сѫтъ бжѣ Е 3а 4 ї прꙁові мѩ въ денъ пеалі твоеѩ. ї ꙁбавлѭ тѩ  прославші мѩ СП 49.15 вьсі ѩꙁіці елко сътворі прідѫтъ. ї поклонѩтъ [с]сѩ прѣдъ тобоѭ гі. ї прославѩтъ їмѩ твое СП 85.10 тꙑ бо ес вь ꙁемⷧѧ. отъ паденѣ молѧщааго сѧ тебѣ. прославль ѡца твоего. посълавъшааго тѧ СЕ 31b 13  прослав прославлѣѭщѧѩ тѧ. ꙇ стѫѭ црквь твоѭ СЕ 40а 21 вꙑшънее слово слꙑші. ꙇ въспоі. слꙑші  прославі. слꙑші  проповѣждь К 13а 36  даръствѹ мъ вдѣн. да прославꙙтъ сто  прѣхвально мꙙ тво С 3.29 скѹсьн же  доб хсов раб. съ ѹпꙿванемъ въ градѣ прѣбꙑваахѫ въ мноꙁѣ радост. ождаѭште. да некъл нѣкъгда  т съподобꙙтъ сꙙ прославт ба С 98.13 2. Разглася, известя она же шедъша прославсте  по вьсе ꙁем то М Мт 9.31 З А СК ꙁѣло прославт ἐκβόησις Възвелича, прославя  вьсѣмꙿ мꙙ савнѹ нарцаѭштемъ. прославвꙿше. не хѹдо вьꙁскан бꙑстъ отъ беꙁаконънꙑхъ мже ꙁѣло мѫжа прославшꙙ С 145.18 прославт сѧ М З А СК Б Е СП СЕ ТФ К С Гр δοξάζω συνδοξάξω ἐπευφημέω διαφημίζω Нвб прославя ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА Срв Прослав МИ СНМБ