Старобългарски речник
промꙑсльнкъ
промꙑсльнкъ
-а
м
Промислител, покровител, закрилник
къ главꙁнѣ прдѣмъ. вьсѣхъ бо вѣкъ вдмꙑхꙿ. невдмꙑхъ промꙑсльнкъ богъ. же армъ прѣдъ ловѣкꙑ похѹл҄енꙑ. сь тварьм вььтенꙑ
С
190.1
Изч
С
Гр
πρύτανις
Нвб
промисленик
остар
ВА
Срв
промислител
ЕтМл
БТР
АР
РРОДД
