Старобългарски речник
проко
проко
нареч
Занапред, от тогава насетне, по–нататък
да вѣсте же ꙗко отъ дьнешьнꙗаго дьне повелѣно нꙑ стъ вьнѣ града сьбрат сꙙ. то рекъ ꙁде вънъ града съ людьм свом. тѹ съборꙑ творааше проко
С
200.24
Изч
С
Гр
τοῦ λοιποῦ
Нвб
Срв
прочие
ОА
ВА
БТР
АР
