Старобългарски речник
прсѣщень 
прсѣщень -ꙗ ср 1. Посещение, навестяване, гостуване се же вь сего мѣсто старца прмк҄р поставьнꙑ. прходтъ на прсѣштень го.  нѣц с н҄мъ отъ вонъ С 555.2 2. Прен. Божествено озарение пон҄еже ѹмножшꙙ сꙙ беꙁакон҄енꙗ моꙗ. ѹдалхъ сꙙ бѣжꙙ  въдворхъ сꙙ въ пѹстꙑнѫ. аѧ божꙗ прсѣщенꙗ. правьдьно же помꙑслхъ ... послѹжт  поработат отцемъ С 286.22  тѹ напрасно на вѣтрѣ бꙑвъ божьствънꙑмъ прсѣштенмъ. акꙑ пророкъ ꙗкоже мьн҄ѫ амбакѹмъ. обрѣте сꙙ въ сво пештерѣ С 289.21— 22 вꙑ бо ꙁа ха ѹбьн бꙑсте.  тѣмъ вьꙁꙙсте вѣньцꙙ отъ рѫкѹ господьн҄ѹ.  врѣмѧ прсѣштеню просвьстѣсте сꙙ пае сльнеьнꙑѧ свѣтлост С 68.3 Божествен дар, дар свише. томѹ же отъшъдъшѹ. прде ловѣкъ нѣкто ... мѣѧ осьлꙙ многъ благꙑн҄ь наложено ...  съложвъ отде. ъстънꙑ же отьць нашъ їѡаннъ. о прсѣштен бож вьꙁвесел сꙙ дѹхомъ С 291.10 Изч С Гр ἐπισκοπή прсѣштен прсѣштень прсѣщен Нвб Срв [по]сещение ОА ВА Дюв ЕтМл БТР АР ДА