Старобългарски речник
прꙁракъ
прꙁракъ
-а
м
Призрак, привидение, видение
съмѧшѧ сѧ глѭште. ѣко прꙁракъ естъ. ꙇ отъ страха въꙁъпшѧ
М
Мт 14.26
З
А
СК
Б
непьштевашѧ прꙁракъ бꙑт. ꙇ въꙁъвашѧ
М
Мк 6.49
З
Изч
М
З
А
СК
Б
Гр
φάντασμα
Нвб
призрак
ОА
ВА
ЕтМл
БТР
АР
