Старобългарски речник
првестI 
првест -прведѫ -прведеш св 1. Доведа, докарам тъгда првѣсѧ къ немѹ дѣт да рѫцѣ въꙁложтъ на нѧ М Мт 19.13 ЗI ѹтелю првѣсъ снъ мо къ тебѣ. ꙇмѫштъ дхъ нѣмъ М Мк 9.17 З А СК ꙇ прведъше телецъ ѹптѣнꙑ ꙁаколте.  ѣдъше да веселмъ сѧ М Лк 15.23 З А СК првѣсѧ же кънжьнц  фарсе. женѫ вь прѣлюбодѣан ѩтѫ М Йо 8.3 З стрстъ стаго апстла (ана)нїѧ ... съ ... прведенъ бвъ къ лїкню кнѧꙃѹ. по многах мѫках. каменемъ побен. бꙑстъ Е 38б 7 гі ісхе ... прꙁьр на нꙑ.  на раба твоего сего. прведенааго къ тебѣ СЕ 28а 16—17 прведѫтъ гѹмена.  поⷣ҇емл҄ѭщаⷢ҇а влаⷭ҇ СЕ 82а 3 егꙿдаже прведѫтъ постргъшааго сѧ на трапеꙁѫ. поѭтъ пѣне се СЕ 99b 23 повелѣ аурлꙗнъ првест стѫѭ ѹлꙗнѭ С 4.27 повелѣ првест ꙗ на сѫдште С 182.24  прꙁъвавъ вьсꙙ ародѣѧ ꙁвѣрнꙑѧ. повелѣ првест лко мѫтъ ꙁвѣр С 183.20 шъдъше прведошꙙ попꙑ да творꙙтъ молтвꙑ на мѣстѣ С 219. 5 пото прведе въ градъ с. правьдвааго сего мѫжа С 229.25 првед кто слꙑша кто л тѹ стоꙗ. првед стнънꙑ послѹхꙑ С 241.22—23 коньнѣ же  на кръстъ прведошꙙ  С 481.1 2. Отведа, откарам въсаждъ же  на сво скотъ прведе  въ гостнцѫ М Лк 10.34 З СК првѣсѧ  на мѣсто голъгота М Мк 15.22 З А СК съвръш мꙙ о твомъ мен.  првед мꙙ къ твомѹ отьцѹ С 103.22 прдѫтъ сво мъ.  мше прведѫтъ въ домꙑ своѧ С 267.15 такожде  бъ ѹсъпъшїхъ. їсомъ прведетъ съ собоѭ С 488.16 повелѣ отъць їѡанъ мѡсеѹ т нѣ на ко мѣсто.  копавшѹ ровъ съвратт водѫ.  првест на напаꙗн ꙁелю С 275.13 3. Прен. Стана причина да се стигне до някакъв резултат, доведа  акꙑ югъ вьꙁвѣꙗвъш благодѣть хрстосовѫ на прьво стьство прведе нетьлѣньꙗ С 349.12 отъ не сѫштааго вь сѫште прведъ С 479. 29 ꙗко съподоблъ с првест насъ на вѣрѫ свꙙтѫѭ своѭ С 260.18 она же свомъ стѹдомъ трьпꙙшт.  хотꙙшт го ѹловт.  на похотѣнь ꙁъло стааго првест. гла мѹ С 516. 18—19 на агг҄ельско се жт многꙑ прведе С 206.28 4. Прен. Повикам, поканя повелѣ сак҄еларѹ свомѹ въ днъ дьнь. дноѭ првест вї маломошт. на трепеꙁѫ своѭ да обѣдѹѭтъ сь н҄мъ С 121.9 прведенъ же бꙑстъ людьм на епскѹпьство С 202.16 5. Прен. Приведа, изтъкна, процитирам пакꙑ о прѣдан прведѣмъ слово. вдмъ како прѣданъ бꙑстъ нашъ владꙑка С 407.23 на благоьства раꙁбонка прведѣмъ слово С 426.18 благовѣштенꙗже сца несꙑ прведе глагол҄ꙙ С 445.13 6. Прен. Пожертвам, принеса в жертва прꙁьр гі схе ... на агнець сь. ꙇ ст . ѣкоже стт ꙁвол агнець. ꙇже прведе авелъ во вꙿсѣсъжагаемаа СЕ 16b 6 хе ... прведꙑ себѣ. ст тѣло непороьно. ꙁа вꙿсѧ кꙑ ... послѹша насъ СЕ 63b 1 прведе сꙙ самъ ꙗко нѣкака ста самоꙁвол҄ьна жрътва къ велкѹѹмѹ сттелю С 273.1 юньць прведенъ на даръ бв С 565.14 7. Прен. Посветя се, отдам се на толко же прѣжденареенаа жена. отъ покаꙗньꙗ къ хсѹ сꙙ прведе. ꙗкоже ьстьнѣ ꙗввъш сꙙ е.  дара на бѣсꙑ съподобт сꙙ С 518.2 првест на дѣло Изпълня, осъществя текошꙙ къ прѣподобьнѹѹмѹ въ памꙙт. патркю еппѹ ...  прошень на дѣло првест С 561.13 првест на раꙁѹмъ προσάγω τῇ ἐπιγνώσει Просветя, науча да пріметъ мꙙ стꙑ арꙿхагꙿг҄елъ мхалъ. же прведе мꙙ на раꙁѹмъ тво С 31.23 првест сѧ М З А СК Б О Е СП СЕ К С Гр ἄγω φέρω προσάγω προσφέρω εἰσάγω εἰσφέρω ἐπάγω ἔρχομαι παράγω ἀνακαινίζω εἰσανάγω ἀπάγω ἐπανέρχομαι καλέω ἄρχω τοῦ πείϑειν παρίστημι χειραγωγέω καταλλάσσω ἀποφέρω ἵστημι συναπέρχομαι прівест Нвб приведа, привеждам ОА ВА АК Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА