Старобългарски речник
попьрще 
попьрще -а ср Мярка за дължина, миля, стадий; поприще [остар.]  аще къто пометъ тѧ по слѣ. попьрще едно М Мт 5.41 З вь вьс ... сѫшт отъ града ... ї попьрштъ С 24.24 мѣсто то ... отъ града попьршть етꙑрь С 26.21 бѣаше бо цръкꙑ пꙙт пъпьршть отъ града С 221.24 шъдъшѹ тр попрштъ С 223.3 пꙙть пьпршть же вь дал҄ꙙ отъ манастꙑрѣ мѣсто прмъ сѣде С 273.26—27 бѣжавъ де ꙗко м҃ попрштъ отъ града того С 518.30 проваждаѧ же го до пꙙт на десꙙте попрштъ С 527.18 Изч М З С Гр μίλιον στάδιον σημεῖον попьрште попрште пъпьрште пръпьрште Нвб поприще ’мярка за дължина’ остар РРОДД Срв поприще ОА ВА ЕтМл БТР АР