Старобългарски речник
помꙑслт 
помꙑслт -помꙑшлѭ -помꙑслш св 1. Помисля, потърся обяснение, премисля не пьцѣте сѧ како л ьто помꙑслте. л ьто реете З Лк 12.11 помꙑсліхъ пѫт моѩ СП 118.59 помꙑслшѩ і глшѩ во ꙁълобѣ СП 72.8 помꙑсліхъ дьні пръвꙑѩ СП 76.6 помꙑслте ѹбо  ꙁволте же на польꙁѫ вамъ С 70.6—7 2. Преценя, разсъдя, съобразя помꙑсл ѹбо да не ꙁьлѣ ѹмьреш С 20.9—10 помꙑсл еда како отъпадетъ  ѹмьретъ С 170.27 рѣво съмотрш а не помꙑслш С 241.16—17 3. Намисля, имам намерение, реша ѣко ѹклонішѩ на тѩ ꙁълаѣ помꙑслішѩ СП 20.12 беꙁаконнїе свое помъїслї на ложї своемъ СП 35.5 тъгда дѹкꙿсъ повелѣ вест хъ вь темнцѫ. да помꙑслтъ то о н҄хъ С 75.13 на то с помꙑслвъ прѣда ѹтелꙗ С 411.22 же бѣ отъмъштень помꙑсллъ С 559.4 4. Пожелая, почувствам желание аще кꙿто помꙑслтъ на женѫ тѹжꙿдѭ ... лⷮ҇ѣ да покаетъ сѧ СЕ 103а 6—7 аще кꙿто помꙑслтъ блѫдъ сътворт ... да тръгѹбтъ СЕ 104b 3 подь сѣнь мѹ помꙑслхъ  сѣдохъ С 353.24 колко стъ въ васъ помꙑшлꙗѭште (погр. вм. помꙑшлꙗѭште, Север., с. 383, бел. под линия) го обраꙁъ вдѣт С 383.16 помꙑслт въ себѣ λογίζομαι ἐν ἐμαυτῷ, ἔρχομαι εἰς ἐμαυτόν Съобразя, разсъдя, помисля си помꙑслвъ же в себѣ рее СК Лк 15.17 помꙑслвъ вь себѣ глагола С 292.13—14 З А СК СП СЕ С Р Гр λογίζομαι διαλογίζομαι σκέπτομαι ἐννοέω ἐπιϑυμέω βούλομαι ἡγέομαι κατανοέω μελετάω συνοράω ὑπολαμβάνω ἀπολογέομαι διανοέομαι помꙑсліт помъїслїт Нвб помисля, помислям ОА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА