Старобългарски речник
полѹт 
полѹт -полѹѫ -полѹш св 1. Получа, приема, придобия [образно] петръ покаавъ сѧ млость полѹвъ. бѫдетъ прѧстьнкъ црства твоего СЕ 80а 17 ѡ ... полѹт нбсно црство. гю помол СЕ 60а 18—19 вѣньцѧ полѹмъ вьс отъ мъꙁдодавьца бога С 63.25 да  мꙑ полѹімъ вѣьнѫѭ жꙁнь С 68.16—17 аꙁъ ꙙда на пагѹбѫ вашѫ нѣсмъ пршꙿлъ. нъ пае да вѣроѭ га ... спснь полѹте С 540.9—10 онъ рее сътворѫ вол҄ѫ твоѭ црѹ. тъъѭ да полѹѫ жꙁнь С 65.19 конецъ бе страха полꙋт С 67.30—68.1 нъ нꙑнꙗшьнꙙѧ жꙁн съподобшꙙ сꙙ. н тамо покоꙗ полѹшꙙ С 98.28—29 2. Открия, намеря да не штѫште го  не обрѣтаѭште. оскрьбꙙтъ  опеалꙙтъ сꙙ не полѹвъше го С 549.5 како естъ моштьно въ тожде вьс мноꙃѣхъ сцхъ полѹт ЗЛ Iб 20 аште л с  събѫде когда до двою л тр тацѣхъ полѹт ЗЛ Iб 22 3. Получи се, случи ми се, постигне ме  бꙑвъ. еї. лѣтъ. сротоѭ отъ родтел҄ь оставьнъ бꙑстъ. то же полѹвъ ... оставвъ оставьнаа мѹ въса отъ родтел҄ь. н о дномъ хъ нкакоже сꙙ попее С 546.22 СЕ С ЗЛ Гр ἐπιτυγχάνω τυγχάνω εὑρίσκω ἐγκρατὴς γίγνομαι χαρίζομαι ἀξιόομαι [вар. καταξιόομαι] полꙋт полѹіт Нвб получа, получавам ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР