Старобългарски речник
покѹшат сѧ 
покѹшат сѧ -покѹшаѭ сѧ -покѹшаш сѧ несв Старая се, опитвам се да направя нещо вельбѫдѹ ... лежѧштѹ на мѣстѣ  покѹшаѫштѹ сѧ вьстат С 218.13—14 Опитвам се да направя [обикн. нещо недобро, лошо]. да нікꙑже отъ владꙑкъ ... любъві плътъсцѣі не храніті покѹшаѩ сѧ К 2b 33 ѹгаст покѹшаѧ сꙙ неѹгасмꙑ пламъ С 435.3 овꙑ хъ сѣньнцꙙ сътвор. овꙑ же  раꙁарат покѹшааше сꙙ С 190.28—29 тъгда владꙑка тъ ... покѹшаѧ сꙙ ослабт отъ настоꙗнꙗ благꙑѧ вѣрꙑ ... ласкааше ѧ С 86.27 Стремя се към нещо. блаженъ не осѫждаѧ себе. о немже покѹшаетъ сѧ Е 4б 1 дшам власт покѹшате сꙙ С 88.16 Изч Е К С Гр πειράομαι φιλονικέω βιάζομαι δοκιμάζω Вж. при покѹшат Нвб