Старобългарски речник
пал҄ень
пал҄ень
-ꙗ
ср
Изгаряне, обгаряне
бꙑвъше же въ ѹмѣ свомъ. въставъше прпадошꙙ каѭште сꙙ о дръꙁост. плакаахѫ сꙙ тѫжꙙште отъ болѣꙁн пал҄енꙗ. ... мол҄ꙗхѫ сꙙ мѹ да ослабтъ мъ отъ многꙑѧ болѣꙁн
С
39.15
Изч
С
Гр
φλογισμός
пал҄ен
Нвб
паление
остар
ОА
ВА
Срв
палене
НТ
НГер
ЕтМл
АР
