Старобългарски речник
оѹбожат
оѹбожат
-оѹбожаѭ
-оѹбожаш
св
Обеднея, осиромашея [образно]
прѣвѣънꙑ цръ славънꙑ. оѹбожавꙑ въ своіхъ неѹбожъно насъ раді. да нꙑ обагатітъ. блнъ прішедꙑ въ съмѣрені
К
1а 40
Изч
К
Гр
πτωχεύω
Нвб
Срв
убог
прил
книж
остар
БТР
АР
