Старобългарски речник
отъстропт 
отъстропт -отъстроплѭ -отъстропш св Отстраня, сваля покрива [на сграда, помещение]  вдѣвъ старць лѣторасль благодарьствѣаше бога съ слъꙁам. ꙗже лѣторасль по малѹ на вꙑсотѫ въсходꙙшт доде до стропа. же  отъстроп С 300.23 Изч С Гр ἀποστεγάζω Нвб Ø