Старобългарски речник
отънѭдѹже
отънѭдѹже
нареч
съюз
1. Въвежда подчинени определителни изречения: откъдето
тъгда реетъ. въꙁвръштѫ сѧ въ храмъ мо. отъ нѭдѹже ꙁдъ. ꙇ пршедъ обрѧштетъ праꙁденъ. пометенъ. ѹкрашенъ
М
Мт 12.44
З.Срв.
Лк 11.24
М
З
тъ прослав(..) бога с вьсѫхъ ѹдесъ. ѧже сътв(.)р. мꙑслꙙштѹ же мѹ аб т() въ пѹстꙑн҄ѫ. отьн҄ѫдѹже божмъ ꙗвьнмъ прде сѣмо
С
203.7
да съкажетъ ꙗко шрокꙑ пространъ пѫть. дв прплетенъ стъ. отън҄ѫдѹже сꙙ раждатъ ꙁъла сьмрьть
С
350.17—18
2. Въвежда подчинени обстоятелствени изречения за място: откъдето
ꙁаклнаѭ тѧ бгомь ... ѹбо сѧ бѣж ... ꙇс кѫпѣл водънꙑѩ. л ꙇꙁ гробъ долъскааго. л отънѭдѹже вѣмь невѣмъ
СЕ
54b 15
тъгда ... въꙁведоста мꙙ на ꙁемл҄ѫ въ гробъ мо къ тѣлѹ момѹ. глаголаста м вьнд отън҄ѫдѹже отълѫ сꙙ
С
167.18
мьнѣ ѹбо желан стъ въꙁвратт сꙙ отън҄ѫд(ꙋ)же смъ пршелъ
С
203.25—26
Изч
М
З
СЕ
С
Гр
ὅτεν
отъ нѭдѹже
отьнѣдѹже
отън҄ѫдѹже
отън҄ѫдꙋже
отьнѹдѹже
отьнѫдѹже
отьн҄ѫдѹже
отъ нѭдѫже
отънѹдѹже
Нвб
Ø