Старобългарски речник
отъкѫдѣ 
отъкѫдѣ нареч съюз I. нареч 1. Откъде, от кое място ꙇ глашѧ емѹ ѹенц. отъ кѫдѣ вьꙁьмемъ на пѹстѣ мѣстѣ хлѣбꙑ М Мт 15.33 гла емѹ жена. г н поръпалнка маші  стѹденецъ естъ глѫбокъ от кѫдѣ ѹбо маші водѫ жівѫ А Йо 4.11 2. Поради каква причина, откъде двл҄ѣахѫ сѧ емѹ ꙇ глахѫ. отъ кѫдѣ семѹ естъ прѣмѫдрость с ꙇ сла З Мт 13.54 Срв.Мк 6.2 З II. Като съюз. 1. Въвежда подчинени допълнителни изречения: откъде дхъ ждеже хощетъ дꙑшетъ.  гласъ его слꙑшіші. нъ не вѣсі оⷮ кѫдѣ пріходітъ  камо деⷮ. тако естъ всѣко рожденое оⷮ дха А Йо 3.8 2. Въвежда подчинени определителни изречения: откъде наьнете ... тлѣщ въ двьр глще. г г отъвръꙁі намъ.  отъвѣщав реетъ вам. не вѣмъ васъ отъ кѫдѣ есте А Лк 13.27 М З А Гр πόϑεν откѫдѣ от кѫдѣ оⷮ кѫдѣ отъ кѫдѣ Вж. при отъкѫдѹ Нвб