Старобългарски речник
осмь 
осмь - числ бр Осем ꙇ егда сплъншѧ сѧ осмь дьн да  обрѣжѫтъ. ꙇ нарѣшѧ мѧ емѹ съ М Лк 2.21 З А Б бꙑстъ же по словесехъ схъ ѣко дьн осмь М Лк 9.28 З В състава на сложни числителни. бѣ же тѹ еднъ лвкъ. ћ҃. ꙇ осмь лѣтъ мꙑ въ недѫѕѣ своемь М Йо 5.5  дъва десꙙт  осмь лѣтъ сътворхъ потаѧ хрстосово еуагг҄ел С 227.13—14 то сътвормъ раслабьнааго на одрѣ носма. тр десꙙт  осмь лѣтъ С 388.1 осмь десѧть ὀγδοήκοντα Осемдесет  гла емѹ прм бѹкъв твоѩ  напш осмь десѧтъ М Лк 16.7 ос(м)ѭ же десѧть лѣтъ сꙑ оставвъ рьгѹбꙑльство ї вьсе їмѣні бꙑстъ рьнорꙁьць ї въ томь сьврьш жꙁнь своѭ МН осмь на десѧте δέκα ὀκτώ Осемнадесет л он осмь на десѧте на нѧже паде стлъпъ слѹамъскъ. ꙇ поб ѩ М Лк 13.4 З  се жена мѫщ дхъ недѫжънъ. ꙗже бѣ осм на десѧте лѣтъ СК Лк 13.11 М З А СК Б С МН Гр ὀκτώ Нвб осем ОА ВА АК НТ Дюв НГер БТР АР ДА осум ДА