Старобългарски речник
оскврьнавл҄енъ
оскврьнавл҄енъ
-ꙑ
прич
прил
Осквернен
ꙗко стъ лѣпо. ꙗже въ породѣ. рѫка деснаꙗ адамова рѫка пркоснѫ сꙙ дрѣвѣ. прѣстѫпьнмъ ѹсъхнѫ ... л ꙗко лѣпо сть дꙗволомъ беꙁбожьнꙑхъ капштъ. крьв пролꙗн оскврьнавьна. свѣтла на небо прострѣт сꙙ
С
396.23
Изч
С
Гр
σπιλωϑείς
оскврьнавьнъ
Нвб
Срв
осквреня
остар
ВА
оскверня
св
осквернявам
несв
ОА
АК
НТ
ЕтМл
БТР
АР