Старобългарски речник
оплотъ 
оплотъ -а м Ограда, плет лкъ бѣ домовтъ. ꙇже насад вноградъ. ꙇ оплотомъ і оград М Мт 21.33 ЗI, А, Б. Срв. Мк 12.1 М З гї бже ... віноградъ іꙁ ег҄ѹпьта прѣнесе ... ї насаді ... въскѫѭ раꙁорі оплотъ его. ї (о)бімаѭтъ і вьсі прѣходѩштеі пѫтемь СП 79.13 гї бже сілъ къто подобенъ тебѣ ... раꙁорілъ есі вьсѩ оплотꙑ его. положілъ есі твръдь его страхъ. расхꙑштахѫ і вьсі мімоходѩшті пѫтемь СП 88.41 Изч М З Б СП Гр φραγμός Нвб оплот остар ОА РРОДД Срв оплотя, оплотвам ’ограждам, заграждам с ограда, плет’ диал НГер ЕтМл