Старобългарски речник
опасень 
опасень -ꙗ ср 1. Прецизност, точно съответствие на действителното състояние, достоверност вдте л вьꙁлюбьн. опасен словесь. како бож свꙙтꙑ дѹхъ. свꙙтꙑм свом. акꙑ ѹже сѫшта. хотꙙштаꙗ бꙑт проповѣдааше С 323.8 2. Старание, усърдие, внимание стааго оца нашего їѡана ꙁлатоѹстааго слово о етврѣдьневьнѣѣмь лаꙁарѣ ... не сце. послѹша съ вьсѣмꙿ опасенмь мол҄ѫ С 306.11 ѧꙁꙑкъ нашъ хрстосова подражаѧ. аште подобьно стъ. опасен покажетъ. аште то вѣштамꙑ же онъ хоштетъ С 380.1 Изч С Гр ἀκρίβεια опасен Нвб Срв опасение ’страх, тревога’ ОА ВА ЕтМл БТР АР