Старобългарски речник
онамо 
онамо нареч Там, натам, нататък глаголашꙙ ѫродвꙑѧ мѫдрꙑмъ. дадте намъ отъ масла вашего. пакꙑ ѫродвꙑ ѧ наретъ. покаꙁаѧ ꙗко нтоже ѫрод. же сьде събраатъ  отъходтъ нагъ. онамо жде пае ловѣколюбь намъ трѣжде множаш млость С 372.27—28 сѣмо [] онамо ὧδε καὶ ὧδε, τῇδε κἀκεῖσε Тук [и] там, насам [и] натам тъгда цѣсаръ ѹалъ въꙁбѣсвъ сꙙ. вьꙁьрѣвъ сѣмо онамо. вдѣ мѣсто нѣкако. акꙑ вапѫ сѫштѫ сꙙкꙿшѫ.  тнꙑ смрьдꙙштѫ пльнѫ ...  ѹвѣдѣвъ ꙗко сѣть съмрьтъна стъ. повелѣ вьврѣшт  тѹ С 193.11 вдѣвъ же вьсе то  на ѹмѣ с положвъ.  подрѹга с раꙁбонка не решт не вѣдꙑ словесъ.  всѫ тварь же вдѣ. сѣмо  онамо ꙁꙑбьѭштѫ сꙙ.  трепештѫштѫ С 426.28 Изч С Гр ἐκεῖσε Нвб онамо диал ОА НТ НГер ЕтМл ДА онам диал ВА ЕтМл ДА