Старобългарски речник
омрьтвѣт
омрьтвѣт
-омрьтвѣѭ
-омрьтвѣш
св
Замра, примра, вцепеня се
повелѣно бо мъ бѣ. да овꙑ пешт сѫште въ манастꙑр въжегъше. дрѹꙁ же на раꙁбонкꙑ ѹстръмвъшꙙ сꙙ ѹстрашшꙙ. ꙗкоже омрьтвѣт мъ меꙙ ѹпꙋстт
С
39.3
Прич. мин. деят. като прил.
омрьтвѣвъ
νενεκρωμένος
Примрял, вцепенен
ꙁаѹтра. гда топлꙑ ꙁарꙙ божьства прострѣ. омрьтвѣвъшꙙ дꙗволомъ дѹшꙙ растоп. нѣстъ же ѹкрꙑтъ топлотꙑ го
С
348.26
Изч
С
Гр
νεκρόομαι
Нвб
Срв
умрътвя
диал
ДА
умъртвя
ОА
ВА
БТР