Старобългарски речник
оглаголат
оглаголат
-оглаголѭ
-оглагол҄еш
св
Обвиня [някого в нещо]
дѣвца отъвѣшта. не хотꙙ глаголꙙ тꙑ съблаꙁн сꙙ. твоꙗ ѹста тебе оглаголашꙙ. сво ѹстьнѣ тебѣ бꙑста облен
С
237.29
ѭже тꙑ оглагола по неже прде къ жꙁн. не дрьꙁнѫвъш акꙑ беꙁ лца прѣдь лцемъ стат
С
394.24
Изч
С
Гр
κατηγορέω
Нвб
Срв
глаголя
остар
ОА
ВА
РБЕ