Старобългарски речник
оглаголань
оглаголань
-ꙗ
ср
Обвинение, нападка
въпраша платъ. васнь ждовъ ловѣколюбвѣ. то л рекѫ. васнь покажѫтъ сътворенаа стнѫ. ко оглаголан носте о ловѣцѣ семъ
С
432.18
олаголаньꙗ слово
κακολογία
Злословие, клевета
тѹ жвѫтъ. враждꙑ свар прѣльст. пьрꙙ ⷪглаголаніа словеса. хѹлꙑ ѹкоренꙗ
С
400.21
Изч
С
Гр
κατηγορία
оглаголан
Нвб
Ø